قحط الرجآل وَالنساء ...

 

 

  بسم الله الرحمن الرحیم  

  قحط الرجآل وَالنساء ... 

  جهت مراجعه به مرجع متن، یا عنوان اصلی، به پیوند فوق اشاره کنید

 

 میگویند: مریلین مونرو زمانی در نامه ای به آلبرت انیشتین نوشت: فکرش را بکن که اگر من و تو ازدواج کنیم بچه هایمان به زیبایی من و هوش و نبوغ تو چه محشری میشوند.انیشتین در جواب نوشت از این همه دست و دلبازی سپاسگزارم.واقعا هم که چه محشری میشود.ولی این یک روی سکه است،فکرش را بکنید که اگر قضیه برعکس شود چه رسوایی بزرگی برپا میشود.مصاحبه ای از مجری مشهور تلویزیون ایران میخواندم که ایشان ضمن اعتراف به لابی و وساطت کسانی برای ورودش به عرصه مجری گری مدعی شده بود تلویزیون ایران اجازه بروز استعدادهای کسانی چون او را نمیدهد ولذا کار در ایران با وجود خط قرمزهای فراوان همواره از رقبای بیرونی اش به لحاظ جذب مخاطب مشکل تر است.مسلما تا اینجای سخن درست است.اما ادامه مطلب را که ایشان نگفته بود این است که اگر این خط قرمزهای فراوان وجود نداشت اساسا نوبت به امثال ایشان نمیرسید که ساعتها از وقت مردم را با بی هنری تمام تلف کنند.کسی که با سفارش این وآن اجازه حضور در جایی را بیابد حتما هم باید سفارشات همان این و آن را انجام دهد.

وقتی در توزیع منابع و فرصتها روابط بر ضوابط برتری داشته باشد و افراد بدون اینکه شایستگی دستیابی به مناصب را داشته باشند صاحب پست و مقام شوند عقب ماندن جامعه امری طبیعی است.قحط الرجال زمانی اتفاق می افتد که افراد قوره نشده مویز شوند. تازه به این هم بسنده نکنند و دیگران را مسخره و تهدید بکنند.عده ای از افراد وجود دارند که در سراسر عمر کاری و زندگی اجتماعی خود حتی یک نقطه درخشان ندارند و همه هست و نیستشان رانت و سوئ استفاده از نزدیکی به منابع ثروت و قدرت بوده،در عین حال دچار توهم رجل بودن و همه چیز دانی هستند.کسانیکه در خانه خودشان هم کسی به حرفشان گوش نمی دهد اما در بیرون به سبب سمت و مقامی که اشغال کرده اند در برابر این و آن گردن فراز میکنند که تا ما هستیم اجازه نمی دهیم کسی خلاف رای ما کاری انجام دهد.

اتفاق بدتر وجود گروهی افراد فرومایه و بادمجان دور قابچین است که در اطراف این اشخاص هستند و کارشان شمردن فضایل نداشته این جماعت است.تملق و پاچه خواری ویژگی اصلی ممالک جهان سومی است.این جماعت مگس منش دور شیرینی مطلقا اجازه نمیدهند افراد مستقل ،خوش فکر ودارای مناعت طبع پیشرفت کرده و جای آنان را بگیرند.نمونه اش عهد قاجار و ایام صدارت امیر کبیر است. بیسمارک صدراعظم هم عصر او در آلمان،سلسله جنبان پیشرفت همه جانبه ژرمن ها گردید و باعث شد آنها در طول صد و پنجاه ساله اخیر و با وجود تخریب در دو جنگ جهانسوز اول و دوم همواره جایگاه مهمی در مناسبات جهانی داشته باشند.میرزا تقی خان اما در پیشبرد امور ایران ناکام ماند و جامعه نااگاه و رقابت جاهلانه به اصطلاح رجال ایرانی اقدامات اصلاحی او را تاب نیاورد و عقب ماندگی تاریخی ایران تشدید شد.مظلومیت امیر تا بدان حد بود که حتی برنامه واکسنیزاسیون او به سختی شکست خورد چرا که اطبای محلی منافع خود را در خطر دیده و با استفاده از جهل عوام، آنان را از واکسن کوبی منع میکردند.مدارس درسی به سبک جدید به آتش کشیده شد و اصلاح امور دیوانی و کاهش حقوق و نفوذ درباریان با عزل و در نهایت حذف امیر متوقف شد.

مشکل جامعه ما قحطی رجال نیست.مشکل وجود افرادی است که بی دلیل رجال و نسائ به حساب می آیند در حالیکه یک عوام تمام اند.و افراد بی شخصیتی که تمام هم وغم شان مجیزگویی این جماعت است.

 عکس وَ تدوین :  عـبـــد عـا صـی