درکش نکنى ، کعبه وُ بتخانه یکیست ...

  بسم الله الرحمن الرحیم  

  درکش نکنى ، کعبه وُ بتخانه یکیست ...  

 باران که شدى مپرس ، این خانه ى کیست ...
سقف حرم و مسجد و میخانه یکیست ...
باران که شدى، پیاله ها را نشمار...
جام و قدح و کاسه و پیمانه یکیست ...
باران ! تو که از پیش خدا مى آیی
توضیح بده عاقل و فرزانه یکیست ...
بر درگه او چونکه بیفتند به خاک
شیر و شتر و پلنگ و پروانه یکیست
با سوره ى دل ، اگر خدارا خواندى
حمد و فلق و نعره ى مستانه یکیست
این بى خردان،خویش ، خدا مى دانند
اینجا سند و قصه و افسانه یکیست
از قدرت حق ، هرچه گرفتند به کار
در خلقت حق، رستم و موریانه یکیست
گر درک کنى خودت خدا را بینى
درکش نکنى , کعبه و بتخانه یکیست ...
«مولانا»

  تهیه وَ تدوین: عـبـــد عـا صـی