میم مثل مرد ...

  بسم الله الرحمن الرحیم  

 

  میم مثل  مرد  ...

 گاهی هم اینطور فکر کنید بد نیست / اﻭ «ﻣــﺮﺩ» ﺍﺳﺖ!
 خوابش از تو کوتاهتر و خواب ابدیش از تو طولانی ...

 آسایش برایش مفهومش آسایش توست! / پس صبح تا شب درپی آسایشی است که سهمش را ازعشق تو میجوید ... اگر آنرا دریابی!

 ﺩستهایش ﺍﺯ ﺗﻮ زبرتر ﻭ ﭘﻬﻦ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ ... / تاحال به دستهایش نگاه کرده ای؟ / هیچگاه بدون خراش و زخم دیده ای؟ / ﺻﻮﺭﺗﺶ ﺗﻪ ﺭﯾﺸﻰ ﺩﺍﺭﺩ ...

 بجای ﮔﺮﯾــﻪ ﮐﺮﺩﻥ، ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ ﺳﻔﯿﺪ میشود ... / ﺍﻭ ﺑﺎ ﻫﻤــﺎﻥ ﺩستهای ﺯﺑﺮﺵ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﻣﯿﮑﻨﺪ ... / و ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﺎﺻﺎﻑ ﻭ ﻧﺎﻣﻼﯾﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ می بوسد ﻭ ﺗﻮ ﺁﺭﺍﻡ ﻣﯿﺸﻮﻯ ... / به او سخت نگیر! ... / او را خراب نکن! / ﺍﻭ ﺭﺍ «ﻧﺎﻣــــﺮﺩ» ﻧﺨﻮﺍﻥ! ...

ﺁﻧﻘﺪﺭ او را با ﭘﻮﻝ ﻭ ﺛــﺮﻭﺗﺶ اندازه گیری نکن! ...
 کمی بوی تنش عرق آلود است طبیعتش اینست ؛ حواسش به بو نیست ؛ فکر نان شب است!

 ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧــــﺦ ﺑﺪﻩ ﺗﺎ ﺯﻣﯿﻦ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺑﺪﻭﺯﺩ! ...
 انتظار یک پیاله چای تلخ توقع زیادی نیست!
 از هر مرد وُ نامردی هرچه شنیده و دیده در صندوقچه قلبش پنهان کرده وُ آمده.
 اگر کم حرف میزند نمیخواهد کام تورا تلخ کند.

 ﻓﻘــــﻂ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺭﻭ ﺭﺍﺳﺖ ﺑﺎﺵ ﺗﺎ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺖ ﺑﺮﯾﺰﺩ ...
 آن مردی که صحبتش را میکنم، خیلی تنهاتر از زن است! ...

ﻻﮎ ﺑﻪ ﻧﺎخنهایش ﻧﻤﯿﺰند ﮐﻪ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺩﻟﺶ یک ﺟﻮﺭﯼ ﺷﺪ، ﺩست هایش را ﺑﺎﺯ کند، ﻧﺎخنهایش را ﻧﮕﺎﻩ کند ﻭ ﺗﻪ ﺩﻟﺶ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺵ ﺧﻮﺷﺶ ﺑﯿﺎید! ...

 ﻣﺮﺩ نمیتواند ﻭﻗﺘﯽ ﺩﻟﺶ ﮔﺮﻓﺖ، به دوستش زنگ بزند، یک دل سیر گریه کند وُ سبک شود! / ﻣﺮﺩ، ﺩﺭﺩﻫﺎیش را ﺍﺷﮏ نمی کند، فرو می-ریزد در قلبی که به وسعت دریاست ...

 یک مرد همیشه تنهاست، چرا که سنگ صبور همه است و خود شانه-ای ندارد که سرش را روی آن بگذارد ...

 یک ﻭقتهایی،
 یک ﺟﺎﻫﺎﯾﯽ،
 ﺑﺎﯾﺪ ﮔﻔﺖ:
«میم» مثل «مرد»

 عکس وَ تدوین : عـبـــد عـا صـی