بـیـگـنـــاهـــان ...

بـیـگـنـــاهـــان ...

«حسین پناهی» : و سکوت می‌کنی ، و فریاد زمانم را نمی‌شنوی. یکروز سکوت خواهم کرد. و تو آن روز برای اولـین بار مفهوم دیر شدن را خواهی فهمید!…
بـیـگـنـــاهـــان ...

بـیـگـنـــاهـــان ...

«حسین پناهی» : و سکوت می‌کنی ، و فریاد زمانم را نمی‌شنوی. یکروز سکوت خواهم کرد. و تو آن روز برای اولـین بار مفهوم دیر شدن را خواهی فهمید!…

آخوندها را نمی شود از تیر برق آویزان کرد!

 

  بسم الله الرحمن الرحیم  


 

 آخوندها را نمی شود از تیر برق آویزان کرد! 

 

 

  جهت مراجعه به مرجع متن، یا عنوان اصلی، به پیوند فوق اشاره کنید 
 

 

 

 

 

 

 

 

تصویر مرتبط

شهید آیت الله شیخ فضل الله نوری

نتیجه تصویری برای دار زدن از تیر برق

 

 شفقنا : حجت الاسلام زائری در نوشتاری که در کانال تلگرامی خود قرار داده، آورده است: بدگمانی ها و کینه ها روز به روز دارد بیشتر می شود و فضای دوقطبی و نگاههای رادیکال لحظه به لحظه دارد قدرت افزونتری پیدا می کند.
 در چنین فضایی،
آن که از ریخت من آخوند خوشش نمی آید و احساس می کند باعث و بانی سیاهی روزگارش هستم آرزو دارد یک روز همه آخوند ها را از تیرهای برق خیابان انقلاب آویزان کند و خیالش آسوده شود و آن که بسیجی و حزب اللهی است با خود می اندیشد که کاش می شد همه بی حجاب ها و سگ دارها را به دریاچه نمک قم بریزیم و شرشان را بکنیم و خلاص!
 کاش در هر دو طرف کمی عقل و تدبیر و فهم به جای جوشش احساسات و غلیان عواطف نصیبشان می شد تا بفهمند که نه این جماعت می توانند آخوندها را از تیر برق آویزان کنند و نه آن جماعت می توانند دیگران را به دریا بریزند!
 بخواهیم یا نخواهیم ما باید تفاوت های طبیعی و انسانی را بپذیریم و با هم زندگی کنیم و تحمل همدیگر را داشته باشیم! عقلا و شرعا چاره ای جز رواداری و تساهل و تسامح نیست و این نه تنها با دین و اعتقادات مذهبی ما تعارضی ندارد بلکه عین باورهای دینی ماست تا جایی که در روایت از رسول اکرم صلى الله علیه و آله نقل شده که فرموده اند: “من مات مداریا مات شهیدا/ کسی که با مدارا بمیرد شهید است”.
 خط قرمزها و ضوابط و اصول به جای خود محفوظ است و هیچکس نمی تواند از آنها عبور کند، اما
در عین پافشاری بر مبانی و قواعد بنیادین باید بفهمیم که راهی جز گفتگو، آشنایی، پذیرش دیگران، حق دادن به مخالفان، تعامل و تحمل نیست.
 بدین ترتیب آنچه می تواند میثاق مشترک ونقطه توافق تلقی شود “قانون” است که باید آن را چون جان شیرین عزیز داشت و حرمت گذاشت و از آموزشهای ابتدایی مهدکودکها تا تمرین های انتهایی زندگی رهبران جامعه و رفتار مدیران کشور جدی گرفت.
 این حقیقت جای تعارف ندارد که در محیط مشترک – چه رابطه زناشویی دو نفر و زندگی خانوادگی چند نفر و چه زیست اجتماعی هشتاد میلیون نفر- باید بر نقاط اشتراک و حد وسطی تکیه کرد که مورد قبول و اتفاق نظر همگانی است و هر جریان و گروه یا فرد و شخصی که بخواهد به زور و اجبار و فشار و تهدید جز این بخواهد لاجرم بازنده خواهد بود، حتى اگر در کوتاه مدت بتواند به ظاهر قدری فرصت خودنمایی بیابد و به تسلیم و انقیاد دیگران دل خوش کند. پیش از این هم در دوران گاری سواری و درشکه بازی نیز چنین بود چه رسد به عصر تکنولوژی و اینترنت و فضای مجازی!
امروز بدترین خیانت ترویج خشونت و پررنگ کردن شکاف ها و فاصله هاست و بهترین خدمت تلاش برای نزدیک کردن دلها و کاهش گسست اجتماعی.
 اگر انقلابی هستید و دیدگاه دینی و اعتقادی دارید این رویکرد را جهاد بزرگ خود بدانید و اگر انقلابی نیستید و از منظر ایدئولوژیک نگاه نمی کنید بپذیرید که ایران عزیز ما امروز در معرض آسیب و خطر جدی است و عقل و خرد انسانی حکم می کند که دست در دست هم برای این تهدیدها چاره اندیشی کنیم!
 یکایک ما باید روزی به خداوند پاسخ دهیم که چرا به جای مهربانی و لبخند و گل و شیرینی به سراغ فریاد و خشم و داغ و درفش رفته ایم و پیش از آنکه خداوند بخواهد از ما پرسش کند باید به نسل های آینده و فرزندانمان جوابگو باشیم که پیشاروی این همه نگرانی بی آبی و آسیب های اجتماعی و بحران اقتصادی و تهدید دشمن خارجی چرا خودخواهانه به دعواهای کودکان سرگرم بوده ایم؟
 

 تهیه وَ تدوین: عـبـــد عـا صـی    

تاریخ ارسال: دوشنبه 20 آذر 1396 ساعت 16:17 | نویسنده: عـبـــد عـا صـی | چاپ مطلب
نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.