هـنـــگ کــــردم انـگـــار! ...

 

  بسم الله الرحمن الرحیم  

    هـنـــگ کــــردم انـگـــار! ...   

 سلام جان شیرینم ... بابت حرفهای کسل کننده-ی دیروزم من ِ پیر مرد رو ببخش ... درد دلی بود که به نُدرت میشه به کسی گفت وَ به نُدرت شنونده-ای برای «گوش کردنش » پیدا میشه ؛ حتی تو خونواده-ی خودم ! ... بالاخره دیروز ترکید وُ آوارش رو سر تو ریخت. الانم ، دو ساعتی هست که از خواب بیدار شدم ، خیلی دلم میخواد چیزی بخونم یا بنویسم که شارژم کنه ، ولی دل وُ دماغش رو ندارم ؛ گاهی وقتا «دمای دلم» نزدیک به صفر میرسه. خدا رو شکر که خداییی هست وَ شرم از حضورش باعث میشه که خیلی از خط قرمزها رو رعایت کنم وَ حتی از نزدیک شدن به فکر «خط زردها» ، به درگاهش طلب بخشش وَ کمک کنم. بابا جون ببخش ... عارضه-ی «پیری وُ بی-کسی» بعضی وقتها «روده-درازی» میآره ...

هنگ کردم انگار! ... ناخواسته کلید انتر رو زدم وَ مطلب بدون خدا حافظی ارسال شد. در پناه خداوند جمیل وُ سلیم ...

 عـبـــد عـا صـی